Rosalie | Ik had dat werk nodig om te herstellen, om me weer mens te voelen
Als Rosalie Gaarenstroom na anderhalf jaar van chemo, bestralingen en operaties eindelijk weer kan gaan werken, krijgt ze een telefoontje. Haar baan stopt.
“Ik was totaal overstuur. Ik was pas 42 en had dat werk nodig om te herstellen, om me weer mens te voelen. Ik had nota bene net met de arbeidsdeskundige van de werkgever besloten door te gaan met mijn eigen werk. Nou ja, tot ik eind 2022 dat telefoontje kreeg.”
Huis aan het Water
Toen Rosalie begin 2020 de diagnose borstkanker kreeg, kwam ze via haar omgeving al snel terecht bij Huis aan het Water.
“Ik wilde praten met iemand die ervaring had met kankerpatiënten en kwam terecht bij Anne Oude Elberink. Toen zij hoorde over mijn baan, stuurde ze me naar Manuela Hoogstraten, de re-integratieadviseur, die me kon vertellen dat ik in mijn recht stond. Ze mochten me niet ontslaan, maar ik kon daar niet blijven, mijn vertrouwen was beschadigd. Haar interventie leidde ertoe dat het bedrijf me een som geld meegaf. Dat was heel welkom, daarmee vul ik nu mijn uitkering aan.”
Werk hoort bij mijn leven
Rosalie besloot na deze tegenslag terug te keren naar haar oude liefde: het onderwijs.
“Ik ben gaan onderzoeken waar ik energie van krijg en ben teruggegaan naar het onderwijs. De beste beslissing ooit. Werk is belangrijk, dat hoort bij mij. Ik ben nu aan het re-integreren en werk drie keer vier uur als leerkrachtondersteuner op een basisschool. Ik begeleid kinderen die speciale aandacht nodig hebben.
Rosalie kan echter nog niet volledig in dienst treden en werkt momenteel op vrijwillige basis: “Nu ben ik er nog op vrijwillige basis, maar zodra ik drie keer vijf uur kan werken zou ik graag vast in dienst gaan. Voor die tijd moet ik helaas nog een operatie ondergaan. Het implantaat van mijn borstreconstructie is ingekapseld, waardoor ik mijn borst alsnog laat verwijderen.”
Structuur
“Eigenlijk wil ik alles doen wat ik voor mijn ziekte deed, maar ik heb nog maar 70% van mijn energie over. Daarom werk ik nog steeds met een weekplanner, die de ergotherapeut me aanreikte om structuur aan te brengen in mijn leven. Heel intensieve afspraken kleur ik in met rood. Alles wat matig intensief is, wordt oranje. Daar tussenin plan ik met groen mijn ontspanningsmomenten. Op maandagen werk ik niet, maar dan plan ik zoveel dat die dagen vaak rood kleuren.”
Liefdevol ontvangen
Hoewel Rosalie niet om de hoek woont van Huis aan het Water, is het nog steeds een plek die ze koestert.
“Het is jammer dat ik zo ver van Huis aan het Water woon. Ik kan geen yoga bijwonen of sporten. Maar ik heb wel een cursus meditatie gedaan en een workshop over vermoeidheid. Het is fijn dat er zoveel georganiseerd wordt en dat er ook veel jonge mensen komen. Iedere keer als ik er ben, word ik liefdevol ontvangen door de gastvrouwen. Dat geldt ook voor mijn vader, die me meer dan eens naar Huis aan het Water bracht.”