Sem | Dit werd de plek waar ik even kon ontsnappen
In maart 2020, Sem Visser is net 19, blijkt zijn moeder ernstig ziek, net nadat zijn ouders uit elkaar dreigen te gaan. Tegelijkertijd raakt Nederland in de ban van corona.
“Mama had slokdarmkanker”, vertelt Sem, “genezen kon ze niet meer. Mijn middelste zus, haar vriend en ik namen de zorg voor mijn moeder op ons en omdat Nederland in lockdown ging, betekende dat dat we in quarantaine gingen. Heel af en toe kwamen we buiten: voor een potje voetbal op het pleintje of een korte wandeling met mijn moeder.”
Steeds zieker
“We hielden het 4 maanden vol. Maar toen mama steeds zieker werd, werd de combinatie zorg, voltijds studeren, huiswerk en daarnaast nauwelijks ontspanning ons te veel. Heftige conflicten met mijn vader hielpen hierbij ook niet. Mijn vader kwam weer thuis wonen om de zorg voor mijn moeder van ons over te nemen. Dit zorgde ervoor dat mijn zus en ik uit huis moesten.
Even ontsnappen in Huis aan het Water
“Ik had altijd een goede band met mijn moeder maar met mijn vader liep het stroef. De huisarts verwees ons daarom als gezin naar de psychiater van Huis aan het Water. Van hem mochten we hier af en toe op zaterdag bivakkeren. Ik heb daarvan nog een prachtige foto; samen met mijn moeder in de zon.
Thuis had ik nauwelijks een uitlaatklep want vrienden sprak ik vanwege corona alleen online. Ik had het mentaal erg zwaar. Totdat ik in mei 2020 in therapie ging bij psychiater Anne Oude Elberink. Bij haar kon ik mijn hart luchten, zij was er volledig voor mij. Huis aan het Water werd de plek waar ik even kon ontsnappen.”
Ik hou van je mam
“De laatste twee maanden van mijn moeder maakte ik minder intensief mee. Ik was boos omdat ze mijn vader weer in haar leven toeliet en dit ervoor zorgde dat ik uit huis moest. Anne kon mij uitleggen dat ze niet alleen de moeder van nu was, maar ook de lieve mama van vroeger, die na school met een kopje thee klaar zat en vroeg hoe mijn dag was. Ik kon dat warme gevoel weer toelaten en ging naar haar toe, ‘Ik hou van je mam’, zei ik. Ze wist dat ik zou komen, ze had op me gewacht vertelde ze. Ik was net op tijd, een week later overleed ze.”
Verliesbegeleidingsgroep
“Dat is bijna tweeëneenhalf jaar geleden. Ik voel me goed, heb mijn studie op de rit. Het verlies is onderdeel van mijn leven geworden. De relatie met mijn vader gaat met horten en stoten de goede kant op. Sinds 2022 zit ik met leeftijdsgenoten in de verliesbegeleidingsgroep. Onze situatie is bijna identiek. We begrijpen elkaar, leren van elkaar hoe je omgaat met verlies. We lachen en plannen onze toekomst.”
Ik ben een man aan het worden
“Mijn moeder vertelde mij meermaals een droom die ze over me had: over een grote blonde jongen met een kabeltrui, die haar aan de kust ophaalt met een zeilboot. In mijn ogen is het een man die zichzelf kan redden. Die man ben ik aan het worden. Ik ben aan het leren een stevige rots te zijn, waar anderen op kunnen steunen. Iedere keer wanneer ik een overwinning behaal, zoals nu dat ik voor mijn studie in Ghana stage ga lopen om kinderen te helpen denk ik: ‘He mam kijk eens, ík ben een man aan het worden’.”
De tip van Sem
“Ben je bewust van de tijd die je hebt. Bespreek de dingen die ertoe doen, deel je gevoelens met elkaar. En vooral: vraag hulp als je het zelf niet kunt.”
Marja van der Werff – holistisch coach
Mijn naam is Charlotte Buys, van oorsprong Landschapsarchitect en in een latere fase van mijn leven ben ik werkzaam geweest als docent, mentor, facilitator Creative Thinking, coach en gesprekspartner.
Mijn naam is Caroline van den Berg en ik ben vrijwillig werkzaam als loopbaan adviseur in het huis aan t water. Ik woon met veel plezier in Amsterdam! 
Mijn naam is Hennie Smit en sinds 1 januari maak ik deel uit van het team geestelijk verzorgers bij het Huis aan het Water.
Ruim dertig jaar ben ik vanuit verschillende professies werkzaam in de gezondheidszorg, altijd in het directe contact met de ander. Aanvankelijk veel gewerkt als paramedicus in de psychosomatiek; de laatste 14 jaar als humanistisch geestelijk begeleider in o.a. ouderenzorg en psychiatrie. Daarnaast begeleid ik al jarenlang mensen in de thuissituatie via het Centrum voor Levensvragen (CvL). Via het CvL ben ik – met genoegen – verbonden aan Huis aan het Water.
Jos Timmerman
Mijn naam is Anne Oude Elberink en ik ben sinds maart 2020 verbonden als psychiater aan Huis aan het Water. Hiervoor werkte ik in het Dijklander Ziekenhuis, alwaar ik reeds veel te maken kreeg met patienten met een combinatie van psychische en lichamelijke klachten.
De reden om psychologische hulp te zoeken heeft te maken met de impact die kanker heeft op alle levensgebieden. ‘Er is een leven voor en er is een leven na kanker’ is een veelgehoorde zin.
De hulpvraag waarmee mensen hier komen is zeer wisselend en voor mij is het belangrijk om zo dicht mogelijk aan te sluiten bij de vraag die er is. Ik beschouw het als een bijzondere ontwikkeling om na mijn langdurig werk binnen de geestelijke gezondheidszorg naast mijn eigen praktijk nu ook mijn ervaring te kunnen gebruiken bij de meer existentiële problematiek die kanker met zich meebrengt. Ik heb jarenlang als groepspsychotherapeut gewerkt in het Psychotherapeutisch Dagcentrum van het ZMC, ervoor als arts bij de Jeugdpsychiatrie van de GG&GD in Amsterdam en de laatste 15 jaar heb ik mijn eigen privépraktijk gehad in Amsterdam. Het valt me steeds weer op hoe in Huis aan het Water een omgeving gecreëerd wordt waar mensen zichzelf kunnen zijn, de ruimte vinden om uit te zoeken wat ze er willen halen aan hulp en ook hoe vanzelfsprekend de staf, vrijwilligers en therapeuten hierbij aansluiten.
Matty Hakvoort
Daniëlle de Boer
Margriet Greuter
Nathalie Kool
Door haar jarenlange ervaring met het afsluiten van hypotheken, pensioenen en verzekeringen kan elke financiële vraag over werk, verzekeringen en pensioen gedurende of na ziekte gesteld worden. Aan de hand van eigen informatie kan een plan worden gemaakt om de geldstromen goed te laten lopen tijdens de behandelingen. Financieel evenwicht zorgt voor rust. Niet alleen bij de zieke; ook de familie is er bij gebaat.
